بعد از حذف تلگرام طلایی و هاتگرام از گوگل‌پلی، برخی با ایجاد شانتاژ خبری، وانمود کردند که گوگل اقدام به حذف اپلیکیشن‌‌های کسب‌وکارهای ایرانی کرده و علاوه بر تلگرام طلایی و هاتگرام، اپلیکیشن‌های ایرانی دیگری هم حذف شده. در صورتی که در هیچ خبری اسمی از سایر اپلیکیشن‌ها برده نشد! در ادامه این جو خبری، اعلام شد برای استقلال کسب و کارهای ایرانی از سلطه گوگل، باید سیستم عامل موبایل ملی ساخته شود.

با پیش آمدن تحریم هوآوی توسط گوگل به تبعیت از قوانین جدید امریکا، دوباره فرصت مناسب برای این دوستان فراهم شد که "سیستم عامل ملی" را تیتر خبرگزاری‌ها کنند و وم داشتن سیستم عامل موبایل ملی را دوباره گوشزد کنند.

در مورد این موضوع با رومه ایران و وبنا گفتگویی داشتم و به برخی نکات قابل تامل این موضوع اشاره کردم:

قبل از هرچیز لازم به توضیح است که سیستم عامل اندروید یک سیستم عامل متن باز است و همه مردم دنیا (حتی هوآوی) همچنان می تواند برپایه این سیستم عامل گوشی موبایل تولید کند. محدودیت‌های جدید باعث می‌شود این تولید کننده موبایل فقط اجازه استفاده از اپلیکیشن‌های گوگل را روی دستگاه‌های اندرویدی خود نداشته باشدو اما همچنان مثل همه دنیا می‌تواند از پروژه متن باز اندروید استفاده کند. قابل ذکر است همین الان هم ۲۵٪ موبایل‌های تولیدی در چین فاقد گوگل‌پلی هستند.

مگر ما قبلا برای استفاده از اندروید روی گوشی‌های (مثلا) ایرانی جی‌ال‌ایکس نیاز به دریافت اجازه رسمی از گوگل و امریکا داشتیم؟! که الان این موضوع به نگرانی تبدیل شده؟!

در این مورد، قبل از هرچیز باید به سرنوشت لینوکس ملی، ایمیل ملی، موتور جستجوی ملی و پیام‌رسان ملی رجوع کنیم

دوستان خاطرشان هست سال‌ها پیش میلیاردها تومان از بودجه ملی تحت عنوان سیستم عامل ملی در شرکت‌ها حیف و میل شد. بعد که مشخص شد در این پروژه از سیستم عامل متن باز لینوکس استفاده می‌شود، نام آن به ترکیب احمقانه "لینوکس ملی" تغییر داده شد. که در انتها هیچ خروجی (تاکید می‌کنم هیچ خروجی) از این پروژه مشاهده نشد و حتی گزارشی از عملکرد شرکت‌های فعال روی این پروژه و بودجه‌های دریافتی آنان منتشر نشد.

پس از آن عده‌ای طرح ایمیل ملی را مطرح کردند. ایمیل‌هایی که نسخه تحت وب آن نسخه‌ای کپی شده از یکی از نرم‌افزارهای متن باز خارجی بود. تنها نکته ملی مشهود آن، استفاده از بودجه ملی برای این طرح غیر کارشناسی و غیر ضروری بود.

چندی بعد هم موتور جستجوی ملی و همین اواخر هم پیام‌رسان ملی و جدیدا هم که به همت دوستان "سیستم‌عامل موبایل ملی"!

تولید سیستم عامل در دنیا مبتنی بر یک دانش چند‌ده ساله‌ست. ما چطور در مدت خیلی کوتاه قرار است یک سیستم عامل ملی تولید کنیم؟ قطعا قرار نیست سیستم عامل تولید کنیم. بلکه قرار است سیستم عامل متن باز اندروید را تغییر دهیم.

ما دقیقا چه چیز یک سیستم عامل متن باز رو می‌خواهیم ملی کنیم؟

اینکه اندروید را تغییر دهیم و تقویم شمسی و نرم‌افزار اعلام اذان به آن اضافه کنیم و قابلیت‌های گوگل و چند قابلیت از آن حذف کنیم، به معنی اندروید سفارشی شده (کاستوم) است نه سیستم عامل ملی.

افراد و تیم‌های بزرگی هم در دنیا حتی بصورت رایگان اقدام به کاستومایز کردن اندروید می‌کنند.

اینکه ما اسم ملی را روی همچین طرح پیش‌پا افتاده‌ای می‌گذاریم قطعا به این دلیل است که در ایران کلمه "ملی" در فرآیند جذب بودجه، معجزه می‌کند.

سوال بعد اینکه مگر ما در ایران تولید کننده گوشی قوی داریم که سیستم عامل (مثلا ملی) ما را کاربردی کند و بین کاربران جا بیندازد؟

یا شاید انتظار داریم کاربری که گوشی سامسونگ خریده و مبلغی از پرداختش بابت سیستم‌عامل روی گوشی بوده را تشویق کنیم با سختی زیاد (که هرکسی دانش آن را ندارد) اندروید ملی شده را روی گوشی خود نصب کند؟

یا شاید هم قرار هست برای جا افتادن این سیستم عامل‌ (مثلا) ملی، چندتا سازنده موبایل هم متولد کنیم؟!

متاسفانه تنها نکته "ملی" این طرح هم مثل طرح‌های گذشته، حیف و میل کردن بودجه "ملی" ست.

 

این روزها که همه جا سخن از اینترنت ملی و راه اندازی آن طی روزهای آتی است، آنها که در حوزه آی تی دستی بر آتش  دارند ناخود آگاه به یاد پروژه عظیم سیستم عامل ملی می افتند و می پرسند بالاخره تکلیف سیستم عامل ملی چه شد؟

به گزارش بانکی دات آی آر, سیستم عامل ملی قرار بود نسخه فارسی سیستم عامل لینوکس باشد که ضمن بومی سازی با قیمتی ارزانتر و صد البته امن در مقابل احتمال جاسوسی سازندگان سیستم عامل های فرنگی به صورت متن باز طراحی شود.

شاید برخی ها کمتر به یاد داشته باشند، اما زمانی پیشنهاد کنندگان این طرح آنقدر دم از امکان سرقت اطلاعات کامپیوتر های ایرانی توسط مایکروسافت داد سخن می راندند که برخی ها می ترسیدند مدیران مایکروسافت سر میز صبحانه مشغول چک کردن اطلاعات ایشان باشند!!

طرحی که به گفته وبلاگ مدیر پارسیک و بلاگفا بیش از نهصد و پنجاه میلیون تومان و به نقلی دیگر 5میلیارد تومان وحتی به برخی روایات خیلی بیشتر هزینه برداشت و نهایتا هم به یک شکست مفتضحانه انجامید.

چرا این طرح از ابتدا یک دروغ بزرگ بود؟

برای نوشتن هر برنامه ای که تحت سیستم عامل کار می کند می بایست از یک زبان برنامه نویسی نظیرnet ,java,php   و.استفاده شود که مبدع و مالک اکثراین زبان ها اغلب آمریکایی اند.

همچنین برای برنامه نویسی به شکل منبع باز معمولا ازjava و یا  php استفاده می شود که اولی متعلق به آمریکایی هاست و دومی هم متعلق به یک شرکت اسرائیلی به نام زند""zend است. بنا براین بومی سازی این سیستم عملا غیر ممکن بود .

این در حالیست که اگر چه هنوز مایکروسافت با سختی اجازه دانلود برخی برنامه هایش را به کاربران ایرانی می دهد , اوراکل به دلیل تحریم ها عملا درهایش را به سوی ایران بسته است.

وقتی کسی پاسخگو نیست

این روزها در سایت مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته دانشگاه صنعتی شریف که متولی راه اندازی سیستم عامل ملی محسوب می شد، هیچ نشانی ازاین طرح نیست و حتی یادی هم از آن نمی شود.

اما زمانی مدیران این مجموعه مصاحبه های متعددی در خصوص وم راه اندازی و مزایای آن انجام دادند اما هیچ گاه حاضر به پاسخگویی درخصوص علت شکست آن نشدند.

اینکه این کار با قصد و غرض انجام شد یا حاصل کم اطلاعی پیشنهاد دهندگان آن بود (که نبود!) تا از بودجه های کلان دولتی استفاده کنند قابل قضاوت نیست، اما آنچه مسلم است اینکه این طرح هزینه های فراوانی را به کشور وارد کرد و یک درس بزرگ هم برای مسوولان در سال های آتی داشت که قبل از انجام هر کاری مطالعات گسترده ای در خصوص آن انجام دهند.

بومی کردن سیستم عامل، فارسی سازی، سیستم عامل ملی یا هر نام دیگری را که برای طراحی یک سیستم عامل با مشخصه‌های بومی بگذاریم، طرحی بزرگ و البته هزینه‌بری را مطرح کرد که اجرای کامل و گسترده آن تاکنون بی‌نتیجه باقی مانده است.


به گزارش ایتنا از ایسنا، پروژه تحقیقاتی فارسی‌سازی لینوکس که در بهمن ماه سال ۱۳۸۱ کلید خورد، درنهایت به انتشار خبری مبنی بر ساخت نخستین سیستم عامل ملی، با هسته ویندوز لینوکس انجامید. بنابراین سیستم عاملی که قرار بود تماما در ایران طراحی شود و یک ویندوز بومی را ایجاد کند، به طراحی سیستم عاملی منجر شد که نرم‌افزارها و کدهای آن در کشورهای مختلف طراحی شده است.

داشتن سیستم عاملی امن‌تر، ارزان‌تر و با قابلیتهای بومی‌ از اهدافی است که حوزه فناوری اطلاعات ایران را تشویق کرد مانند بسیاری از کشورهای دیگر به فکر ساخت یک سیستم عامل ملی بیفتد و از سوی دیگر نیز ضرورت وجود این سیستم عامل در محتواسازی و درنهایت در آنچه با عنوان طرح شبکه ملی اطلاعات مطرح می‌شود، انکارناپذیر بود.

در همین راستا بحث سیستم عامل ملی در سال ۸۹ مطرح شده بود و هدف از طرح آن، محافظت از اطلاعات کاربران تکنولوژی در داخل کشوراعلام شد زیرا محافظت از اطلاعات کاربران بیش از آنکه برای کاربران عادی اینترنت یا رایانه دارای اهمیت باشد، برای سازمان‌های اطلاعاتی و کاربران دولتی این فناوری‌ها مهم است.

سرانجام مهرماه سال گذشته سیستم عاملی با نام زمین» و به عنوان اولین سیستم عامل ملی که هسته اصلی آن متعلق به سیستم عامل متن باز لینوکس بود به صورت آزمایشی روی اینترنت قرار گرفت. اگرچه طراحی یک سیستم عامل ملی کاری است که کشورهای زیادی در دنیا آن را تجربه کرده‌اند اما این تجربه در ایران با چالش‌های بیشتری مواجه بود.

نبود تجربه کافی در زمینه طراحی اپلیکیشن‌ها و به خصوص سیستم عامل، نخستین چالشی بود که برای طراحی سیستم عاملی با عنوان سیستم عامل ملی از همان ابتدا به عنوان مانعی بزرگ سر راه طراحی سیستم عامل ملی قرار گرفت. همین ضعف در طراحی نیز باعث شد متخصصان طراحی نرم افزار ملی به فکر استفاده از هسته یک سیستم عامل حاضر و آماده یعنی لینوکس بیفتند.

طراحی هر اپلیکیشنی با توجه به هزینه بر بودن آن نیازمند بازاریابی دقیق برای تضمین بازگشت سرمایه است. اگرچه در همان ابتدا واضح است که اصلی‌ترین مخاطبان سیستم عامل ملی سازمانها و بخشهای دولتی هستند اما برای ورود این سیستم عامل به بازار لازم است بررسی شود که تا چه میزان یک سیستم عامل با ویژگیها و قابلیتهای بومی توان رقابت با سیستم عامل های خارجی را دارد؛ این امر مهمترین نکته ای بود که برنامه نویسان نیز بر آن تاکید دارند.

به گفته رضا کرمی - یک عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران - طراحی سیستم عامل ملی با توجه به رقبای قدرتمندی که در بازار آی تی در این زمینه وجود دارد تنها زمانی می‌تواند موفق باشد که برای سازمانهای دولتی مورد استفاده قرار گیرد نه برای عرضه در بازار.

امروز بیش از یک سال از ارائه نسخه ابتدایی سیستم عاملی که با نام زمین به بازار معرفی شد می گذرد که به گفته مسوولان در آن زمان قرار بود طی ماه‌های آینده تکمیل شود. اگرچه با در نظر داشتن معیارهای سیستم عامل بومی نمی توان نام زمین» را که بر مبنای لینوکس طراحی شده، سیستم عامل ملی گذاشت اما با تمام تفاسیر این طرح طی یک سال گذشته مسکوت مانده است.

با توجه به اینکه طراحی سیستم عامل ملی در واقع یکی از زیربناهای هدف نهایی وزارت ارتباطات یعنی طراحی شبکه ملی اطلاعات و در نهایت دولت الکترونیک است باید دید که تصمیم مسوولان در این رابطه چه خواهد بود.

چهارمین نسخه عمومی سیستم‌عامل بومی زمین (نسخه ۱.۱.۳) با اعمال تغییرانی نسبت به نسخه های قبلی در اختیار عموم کاربران قرار گرفت.

سیستم عامل بومی ایران با نام تجاری "زمین" که قرار است نسخه سرور آن تا یک سال آینده به انتشار عمومی برسد و نسخه دسک تاپ آن تا 2 سال آینده نسخه بهره برداری نهایی شود، با هدف تحقق بومی سازی سیستم عامل در کشور به صورت آزمایشی پیاده سازی شد.

 

در حال حاضر عمده رايانه‌هايی كه مورد بهره‌برداری قرار می‌گيرد رايانه‌های شخصی بوده و سيستم عامل مورد استفاده در اين رايانه‌ها (تقريبا بدون استثنا) سيستم عامل ويندوز است. استفاده گسترده از اين سيستم مشكلاتی را به همراه دارد كه عمده‌ترين آنها عبارت است از:

1.    منبع اين سيستم عامل در اختيار ما نيست و حفره‌های امنيتی در آن وجود دارد. از اين رو، بدون آن كه كاربران بدانند، ممكن است اين حفره‌های امنيتی برايشان مشكل ايجاد كند و اطلاعات آنها در معرض نفوذ خرابكاران قرار گيرد.
2.     در ايران قانونی كه حمايت كننده نرم‌افزارهای خارجی باشد وجود ندارد و اين نرم‌افزارها به طور رايگان تكثير می‌شوند و همه از آن استفاده می‌كنند، اگر ايران بخواهد به سازمان تجارت جهانی (WTO) بپيوندد، قطعا ادامه اين روش امكان پذير نيست و كشور مجبور خواهد شد برای استفاده از نرم‌افزارهای خارجی، بهای آن را بپردازد.

  از بين سيستم عامل‌های منبع باز، سيستم عامل لينوكس مناسب‌تر از همه تشخيص داده شد. كشورهايی مانند آلمان، چين و بعضی از كشورهای آمريكای جنوبی هم اين سيستم را انتخاب كرده‌اند. مزايايی سيستم ياد شده اين است كه اولا، منبع آن باز است، بنابراين جزئياتش در اختيار كسانی كه بخواهند روی آن كار كنند، قرار دارد. ثانيا، ايمنی اين سيستم بسيار بالاست. البته بعضی معتقدند امنيت بالای اين سيستم به دليل آن است كه هنوز مورد توجه خرابكاران قرار نگرفته و اگر سيستم مزبور مانند ويندوز كاربرد فراوانی داشته باشد، بدون شك توجه نفوذگران را سوی خود جلب می‌كند و از حفره‌های ناامن آن هم سواستفاده خواهد شد. اما در حال حاضر اين وضعيت وجود ندارد و سيستم لينوكس نسبت به ويندوز امنيت بسيار بالاتری دارد.

بر اساس مقدمات مذكور. مطالعاتی در سال 1380 آغاز شد تا ابعاد مسئله را بشكافد كه اگر ما بخواهيم چنين كاری را انجام دهيم، حد و حدود آن چيست؟ بر اساس مطالعات، تعريف مسئله تقريبا روشن شد. بعد از مشخص شدن حدود مسئله، پروژه وارد مرحله اجرايی شد. در كنار دبيرخانه لازم بود يك سيستم مديريت فنی هم وجود داشته باشد. برای اين منظور، با مركز فناوری اطلاعات و ارتباطات پيشرفته شريف ( وابسته به دانشگاه صنعتی شريف) قراردادی منعقد شد تا مسائل فنی و هدايت پروژه را به لحاظ استانداردهای فنی دنبال كنند و يك كميته راهبردی هم از افراد متخصص تشكيل شد تا هدايت كلان پروژه را بر عهده بگيرد. بنابراين در اينجا دو دسته مسئله مطرح می‌شود: يكی مسائل مربوط به اينكه مجموع فعاليت چيست و پروژه چه مراحلی را پی می‌گيرد و دوم، مسائل مربوط به بعد فنی پروژه.

   البته يادآوری اين نكته ضروری است، بعد از معين شدن حدود مسئله، يك طرح كلان استخراج و در اين طرح كلان مشخص شد كدام فعاليت پيش نياز كدام فعاليت ديگر است؟ هر فعاليت چقدر طول می‌كشد؟ نتايج يك فعاليت در كدام فعاليت مورد استفاده قرار می‌گيرد؟ و.

   اين طرح كلان در كميته راهبردی بررسی و تصويب شده است و انجام پروژه بر اساس طرح كلان پيش خواهد رفت.

   در اين پروژه، زير پروژه‌هايی هم تعريف شدند و روش اين است كه زير پروژه‌ها به شركت‌ها و گروه‌های متفاوتی سپرده شوند تا آنها را انجام دهند. پس از انجام و آزمون اين فعاليت يكپارچه سازی آنها توسط همان مركز مسئول بعدفنی كار ( مركز فناوری اطلاعات و ارتباطات پيرشفته شريف) انجام می‌گيرد.

   علاوه بر اين، برای آنكه سيستم عامل ياد شده جا بيفتد و كاربران از آن استقبال كنند، نيازمند انجام فعاليت‌های فرهنگ سازی هستيم. برنامه ريزی مربوط به فرهنگ سازی هم توسط مركزی كه نام بردم انجام خواهد شد، مانند برگزاری سمينارها و . برای كاربران و شركت‌های انفورماتيكی يا پيش‌بينی دروس دانشگاهی برای دانشجويان تا آنان ترغيب شوند پروژه‌هايشان را در اين ارتباط بگذرانند به طوری كه پس از فارغ التحصيلی با اين سيستم آشنا و پشتوانه خوبی برای آن در جامعه باشند.

   در اولين مرحله كار 8پروژه مشخص شد و ارتباط اينها با يكديگر معلوم شد كه كدام پروژه بايد پيش از ديگری انجام شود و نتايج چيست؟ يكی از پروژه‌ها به 5 زيرپروژه تقسيم و مشخصات فنی كامل آنها تبيين شد و از طريق آگهی در رسانه‌ها و . به اطلاع همگان رسيد و از دست اندركاران اين حوزه خواسته شد، اگر قادرند اين پروژه‌ها را انجام بدهند، پيشنهادهای خود را ارايه كنند، در نهايت پيشنهادها توسط مركز فناوری اطلاعات وارتباطات پيشرفته شريف بررسی و با تمام پيشنهاد دهندگان مصاحبه‌هايی انجام و پس از امتياز بندی پيشنهادها، هريك از پروژه‌ها بر اساس امتيازها به بهترين پيشنهاد دهنده سپرده و در نهايت قرارداد كار منعقد شد. البته بعضی از زيرپروژه‌ها در مدت كوتاهی مثلا شش ماه و بعضی در مدتی طولانی‌تر به انجام می‌رسند و هزينه هريك در مقايسه با ديگری متفاوت است.

  اقدام بعدی اين است كه پروژه‌های بعدی آماده و بخشی از امور مربوط به فرهنگ سازی آغاز شود. اولين مرحله فرهنگ سازي، برگزاری سمينارهايی در داخل و خارج از دانشگاه‌ها خواهد بود تا اين فضا مهيا شود. پيش بينی ما اين است كه پروژه تقريبا بين 3 تا 4 سال طول بكشد و طی اين زمان سيستم عاملی ملی برای فارسی سازی آماده می‌شود و نرم‌افزارهای كاربردی مانند واژه پرداز، مرورگر، ابزار پست الكترونيك و . نيز توليد خواهد شد.

   به علت اينكه يك چنين كاری منافع تجاری ندارد، تمامی هزينه‌ها بايد توسط دولت تامين شود. در سال 1381، 120ميليون تومان اعتبار در اختيار اين پروژه قرار گرفت كه 100ميليون تومان آن از خزانه دريافت شد و امسال هم پيش بينی می‌شود حدود 500ميليون تومان هزينه پروژه‌ها باشد. البته پيش بينی ما اين است كه با زمينه سازی مناسب، وقتی اين سيستم توسط كاربران مورد استفاده قرار گيرد و تعداد كاربران افزايش يابد، بازارهايی هم برای بخش خصوصی به وجود خواهد آمد و بخش خصوصی ميتواند اين سيستم‌ها را بر عهده گيرد و در اين ساختار نرم‌افزارهای جديد به وجود آورد، در نتيجه بعد از سه سال يا چهار سال، در كنار اين فعاليت‌ها، اهداف تجاری كه انگيزه‌ای برای كار وسرمايه گذاری بخش خصوصی می‌شود نيز ايجاد خواهد شد.

 

   نفوذ سيستم عامل ويندوز بسيار گسترده است، بنابراين گسترش دادن سيستم عامل ملی بر اساس لينوكس به سهولت انجام نمی‌شود و مدت‌ها طول می‌كشد تا كاربران به ويژه كاربران غيرحرفه‌ای ترغيب شوند با اين سيستم كار كنند. البته می‌توان سيستم را طوری ساخت كه سهولت كاربری سيستم‌های مبتنی بر ويندوز را هم داشته باشد و در بحث‌های فنی هم اين امر مورد تاكيد قرار دارد تا كاربران احساس مشكل نكنند.

 

    در هر حال، اين سيستم، سيستمی خواهد بود كه منبع آن باز است، برای محيط فارسی ساخته می‌شود، همراه با سيستم عامل نرم‌افزارهای كاربردی و ابزارهای برنامه ساز به فارسی خواهد بود.

 

 

هم‌اکنون از این سیستم‌عامل در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح استفاده می‌شود اما برای استفاده عمومی و تجاری سازی آن به پشتیبانی صنعت کشور نیاز است.

به گزارش گرداب، رئیس سازمان پدافند غیرعامل گفت: تولید نرم‌افزارهای بومی از جمله برنامه‌های راهبردی پدافند غیرعامل است و این نرم‌افزارها در سال آینده به تولید انبوه می‌رسند.»

غلامرضا جلالی” یادآور شد: تولید سیستم‌عامل بومی در کشور از مهم‌ترین دستاوردهای سازمان پدافند غیرعامل بوده است و هم اکنون از این سیستم‌عامل در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح استفاده می‌شود اما برای استفاده عمومی و تجاری سازی آن به پشتیبانی صنعت کشور نیاز است.»

وی گفت: سیستم‌عامل ملی نیازمند صنعتی‌سازی است، به طوری که باید از طریق سرمایه‌گذاری نهادهای متولی، این سیستم و استفاده از آن به تولید انبوه برسد.»

رئیس سازمان پدافند غیرعامل خاطرنشان کرد: به کارگیری صرف سیستم‌عامل کافی نیست بلکه باید نرم‌افزارهای کاربردی که متناسب با سیستم‌عامل بومی هستند، به وسیله برنامه‌نویسان ایرانی آماده شود و این دو لازم و موم یکدیگر است؛ بنابراین در مرحله بعدی نرم‌افزارهای کاربردی مورد استفاده در این نوع سیستم‌عامل باید تولید شوند.»

جلالی همچنین از امضای تفاهم‌نامه هایی میان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان پدافند غیرعامل و وزارت صنعت، معدن و تجارت خبر داد و گفت: هدف از امضای این تفاهم‌نامه‌ها حمایت از تولید نرم‌افزارهای بومی است.»

به گفته وی در حال حاضر سازمان پدافند غیرعامل تولید ۸ نرم‌افزار اساسی مانند نرم‌افزار اسکادا” را در دستور کار دارد.

رئیس سازمان پدافند غیرعامل خاطرنشان کرد که قرارگاه دفاع سایبری از سه ماه پیش فعالیت خود را در این سازمان آغاز کرده است و تولید نرم‌افزارهای کاربردی از برنامه‌های راهبردی این قرارگاه است.

منبع: ایرنا

مدیر دپارتمان لینوكس فارسی گفت: محصولات لینوكس فارسی (سیستم عامل ملی) داده پردازی ایران به مرور و از اواخر سال 84 به بازار عرضه می‌شود. 
به گزارش روابط عمومی داده‌پردازی ایران، محمد تشكری با بیان این مطلب افزود: استفاده از لینوكس (سیستم عامل ملی) را به همه هموطنان و همشهریان و ادارات و سازمان‌ها توصیه می‌كنیم چرا كه وابستگی در صنعت IT خسارات جبران‌ناپذیری را به بدنه این صنعت و اقتصاد كشور وارد خواهد كرد.
وی اظهار داشت: شركت داده‌پردازی ایران پروژه عظیم لینوكس را راه‌اندازی كرده و خود را برای پشتیبانی از 20 میلیون نسخه لینوكس تا پایان سال 1386 شمسی آماده می‌كند.
تشكری با توجه به امنیت بالای سیستم عامل لینوكس و قابلیت‌های فارسی كه به همت طرح ملی لینوكس فارسی در مركز IT دانشگاه شریف ایجاد شده است، متذكر شد: وقت آن است كه فارسی درست و حسابی، كامل و بدون مشكل در كامپیوترمان داشته باشم.
مدیر دپارتمان لینوكس تصریح كرد: ما تمام ساز و كارهای پشتیبانی از قبیل حضوری، تلفنی، وب سایت، پورتال و. را آماده خواهیم كرد تا مردم با آرامش خاطر از این سیستم عامل برای انجام كارهای خود استفاده كنند، هم اكنون پشتیبانی حضور و تلفنی در تهران و برخی شهرستانها آغاز شده است.

خبرگزاری مهر از تصویب سند سیستم عامل ملی” خبر می دهد. این خبرگزاری به نقل از حمید رضا ربیعی، رئیس مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته دانشگاه صنعتی شریف نوشته است، مراحل نهایی تصویب این سند در هیئت دولت در حال طی شدن است تا استفاده از سیستم عامل ملی یک قانون راهبردی شود.

ربیعی هم چنان گفته است: بومی سازی سیستم عامل لینوکس فارسی سال هاست که انجام شده، اما نهادینه کردن و جایگزین کردن آن با سیستم عامل هایی چون ویندوز، نیازمند تصویب سند ملی از سوی دولت است.”

خبرگزاری مهر هم چنین به نقل از مشاور طرح سیستم عامل ملی می نویسد نسخه های مختلف لینوکس فارسی از نظر فنی آماده توزیع است و در برخی شرکت های بزرگ نیز جایگزین سیستم عامل ویندوز شده است، اما با تصویب این سند وظایف تمامی دستگاه ها و نهادها در کشور برای استفاده از آن به صورت اجرایی مشخص می شود.

خبرهای پیشرفت در پروژه ی سیستم عامل ملی پیش از این بارها مطرح شده بود. حتی در سال ۱۳۸۸ اعلام شد که طرح لینوکس فارسی، به عنوان طرحی ناتمام، به شرکت فناوری اطلاعات واگذار شده و این شرکت در حال برطرف کردن ایرادها و تکمیل پروژه است.

در بهمن ماه سال ۱۳۷۹ طرح ملی لینوکس” یا به عبارت دیگر طرح ملی فارسی سازی سیستم عامل لینوکس”، از سوی مرکز فناوری اطلاعات پیشرفته دانشگاه شریف ارائه شد و دو سال بعد، یعنی بهمن ۸۱، مراحل عملیاتی آن آغاز شد.

دکتر محمدخوانساری، مدیر اجرایی طرح مذکور، در یکی از گفت وگوهای خود، طرح یادشده را بسترسازی برای طراحی سیستم عامل ملی” در ایران دانسته بود و نه خود سیستم عامل ملی. طرح یادشده بیشتر بر روی بحث فنی سیستم عامل ملی متمرکز شده و بسترسازی برای تولید یک سیستم عامل ملی بر مبنای سیستم عامل لینوکس است.